Vorige editie   Index   Volgende editie

kopje
Pegmeka gazette, zaterdag 16 september 2000; nummer 4
Verschijnt onverwacht en onregelmatig.
.

Uit de Typtent…

Beste lezeressen danwel lezers,

Editie nummer 4: we beginnen het al aardig onder de knie te krijgen. Wat ook toeneemt, en daar zijn we zeer tevreden over, zijn de spontane bijdragen en verslagen. Want je weet het, ook hier geldt: hoe meer bijdragen, hoe meer vreugd!
Dus genoeg gepraat (getypt), lees dus maar snel verder.

De redactie (ondersteund door koffie en een aantal vrijwilligers).

OPROEP:
(gezocht, te koop aangeboden, groeten, en los overvliegende opmerkingen.)

HEDEN AVOND IS HET WEER ZOVER!!
IN DEN GROOTEN KUIL DES VUURS ZAL EENEN GROOT SCHOUWSPEL TE BEWONDEREN ZIJN.
ALLEEN MEN KOMT ALTIJD SCHOUWSPEL TEKORT!!!
WILLEN WIJ DEES GROOT FESTIJN TOT EEN DER ONVERGEETLIJKEN MAAKEN DAN ZULT GIJ ALLEN UW DEEL HIERIN MOETEN BIJDRAACHEN.
MOCHT U ZICH BIJ DEES GEROEPEN ENDE WELWILLEND VOELEN TER VORBEREIDING EENER STUKSCHEN TE TONEN, KOM GERUST NAAR DEN COMMISSIE DER COURANT EN MELDT DIT SCHNELL.
WIJ ZULLEN ONS ALLEN ZEER DANKBAAR TOONEN.
Tannie en Irene willen heel graag de groetjes doen aan de kabouterleiding. En ze willen graag beterschap doen aan Arno met zijn voet.
Vraag die opgerezen is tijdens de tocht van wit: waar staat PEGMEKA voor??
Erik wil graag de groetjes doen aan die ene leuke padvindster.
Inge wil heel graag aan Otto vragen of ze zijn zaklamp vanavond mag lenen.
Ellen zegt dat Valentijn vervelend is.



Guido wil de groetjes doen en het maakt niet uit aan wie.
Jacob vraagt wie er een oplossing heeft voor het wespenprobleem.
Ruben speelt volgens zijn "huisgenoten" veel te veel met deo.
 
 
 
 
 
 

tekening 7

Contactadvertentie:
PREUTSINIA, 1.80 m, middelb. leeft., blond, volsl. zkt. langs deze onsympathieke weg dito man.
Voorkeur voor prins, liefst i.b.v. wit paard. (ferrari is ook o.k.)
br. o nr. 112 naar dit blad.
brief + pasfoto = antwoord
 
 
 
 

BELEVENISSEN VAN EEN BEVER
(Door Janniek Speckman)

Eindelijk is het dan zover. Het Famka is begonnen. Maanden lang heb ik hier naartoe geleefd. Voor een fanatieke bever is een kamp natuurlijk de manier om te ontsnappen aan de grillen van je ouders. Overigens heb ik de verlossing wel weer te danken aan m'n ma, ze vond het uniform namelijk zo schattig dat ik bij de bevers mocht. Maar toen we de brief thuis gestuurd kregen , kreeg ik de schrik van mijn leven. Er stond zoiets als "de ouders mogen mee" Ik vroeg mijn vader het nog een keer te lezen, maar de tekst was helaas niet veranderd. Tot nu toe had ik best een hoge dunk van de leidingleden van de BUB, ze wisten me tot nu toe nog elke zaterdag leuk bezig te houden, en dat is toch een flinke klus; voor een hoogbegaafde bever als ik een passend programma te bedenken.
Maar met die brief is toch het vertrouwen dat ik in deze groep had geschaad. Maar goed, mijn ouders gaan mee. In de auto op weg naar Ommen heb ik nog verschillende tactieken toegepast om mijn ouders dusdanig te ontmoedigen dat ze spontaan rechtsomkeert zouden maken maar niets mocht baten, regen, onweer, gevaarlijke dieren, modderige survivals, vroege corvee dienst, het had allemaal geen zin. Ze zien deze onderneming als een groot avontuur. Als doorgewinterde bever weet je natuurlijk dat dat niet goed kan gaan. Zondag heb ik twee sacherijnige mensen in de auto zitten die resoluut mijn lidmaatschap van scouting Nederland opzeggen. Met andere woorden, de BUB snijdt zichzelf in de vingers met dergelijke acties. Maar goed, als 5-jarige word je niet tot de groepsraad toegelaten, helaas. We zaten dus in de auto, Ma



neuriet een oud scoutingliedje uit haar grijze kabouterverleden en pa vertelt over zijn heldhaftige diensttijd, dat was pas ontberen, ja pap, vast, jij zat toch op kantoor? Boring dus.
We komen in Ommen bordjes met Famka tegen. 1 ding moet ik de commissie nageven; op het gebied van inschatten van richtingsgevoel en kaart-leesvaardigheid van mijn ouders zijn ze weer in mijn achting gestegen. Enkele minuten later staan we op de parkeerplaats van Ada's Hoeve, te ver doorgereden dus. Echt weer een actie voor mijn ouders.
Op het goede parkeerterrein krijg ik mijn tas in mijn hanen gedrukt, die zoals gewoonlijk weer drie keer zo zwaar is als mijzelf. Dat heb je met van die overbezorgde ouders. Ik ben opgelucht als ik tussen al die groene, beige en oranje blouses een rode trui ontdek. Samen gaan we opzoek naar de leiding, voorlopig verlost van mij ouders de bartent is ver van mijn bed en er schijnt een ouder-terugbreng-service te zijn.........

Met vriendelijke groeten
een gefrustreerde bever
 

Reactie voor de redactie
tekening 6Wij zwaar verminkten, lichtgestoorde en enigszins moeilijk sprekende volwassenen, hebben ons inderdaad belachelijk gemaakt (met plezier). In OPDRACHT hebben we dit gedaan.
Het doet ons deugd dat we zo goed acteerden dat jullie dachten dat het echt was. We zijn onze carrière misgelopen. U zou moeten beseffen dat wij als "oude wijzen" de pijlers van dit dorp, dit spel, moeten meespelen om ons doel te bereiken. N.l. het vinden van de sleutel.
We zullen alles doen om dit te bereiken.

Afz. de oude Wijzen.

Wist u dat…


pv tent
 
 

Tot slot nog een impressie van de padvindsterstent, getekend door een padvindster.
Met dank aan Inge
 

Het weerbericht is vervallen door gebrek aan weer. (of was het nou een computer-crash?)
 

Vorige editie   Index   Volgende editie